Laurens van Rooyen is een van Nederlands bekendste (film)componisten en pianisten. Hij werd geboren in Utrecht en bezocht daar het conservatorium, waar hij samen met medestudent Herman van Veen het populaire muziektheater Harlekijn oprichtte. Vanaf begin jaren tachtig trok zijn solocarrière al snel de aandacht. Hij werkte samen met diverse platenmaatschappijen en speelde in tal van landen. Van zijn hand verschenen meer dan vijfenveertig CD’s met internationaal bekende nummers als Just a Simple Lovesong en Imaginary Landscapes. Dit laatste nummer valt nog dagelijks te beluisteren bij het Japanse radioprogramma Radio Midnight Express.

Van Rooyen, winnaar van de Gouden Harp, kreeg ook als filmcomponist internationale bekendheid met filmtracks als Rembrandt, Eline Vere, Mysteries, Affair Play en Hugo van Lawick’s Serengeti Symphony, uitgebracht door Walt Disney.

Valt zijn werk onder klassiek? Lichte muziek? Musical of literaire songs? Laurens van Rooyen valt niet in een hokje te plaatsen. Zijn  internationale bekendheid verkreeg hij door zijn  baanbrekende pianospel en zijn eigen composities die getuigen van een heldere en poëtische gevoelswereld: universeel en herkenbaar voor mensen uit verschillende culturen. In zijn meest beroemde songs wordt die unieke klank zo intens gevangen dat ze tijdloos zijn en nog dagelijks te beluisteren: van Amerika tot aan Japan, van de USA tot aan Zuid-Afrika. Regelmatig leest van Rooyen in e-mails en brieven dat zijn muziek ontroert en troost, vooral op momenten dat een mens dat zo nodig heeft.  Veel vraag is er ook naar zijn pianoboekjes. Jongeren plaatsen hun versie vaak op You Tube. Dat alles geeft hem de inspiratie door te gaan met zijn missie: piano spelen en componeren voor een groot publiek.

In deze tijd is de digitale wisselwerking met het publiek voor een kunstenaar onmisbaar. Daarom dient deze website vele doelen: informatie over Laurens van Rooyen, over zijn werk en zijn concerten,  maar ook als platform voor communicatie.  Van Rooyen beantwoordt graag vragen uit de hele wereld. Hij luistert – via You Tube bijvoorbeeld- naar het werk van jonge talenten. Hij adviseert weifelende kunstenaars op basis van zijn eigen ervaringen.

Ook zijn zomerconcerten zijn bekend in een Koetshuis aan de Vecht, winterconcerten op kastelen of in bijzondere hotels. En dan zijn er de Hartenwensconcerten waarbij bezoekers per email hun muzikale wens kunnen insturen. Ook componeert hij voor bedrijven speciale songs of  soundlogo’s voor websites en geeft hij speciale concerten voor relaties.

Zijn liefde voor muziektheater leidt regelmatig tot cantates, symfonisch werk of theaterprogramma’s:  bv een pianoversie van de Vier Jaargetijden van Vivaldi of de, speciaal voor grote koren gecomponeerde, Domcantate ter gelegenheid van 750 jaar Utrechtse Dom en de Rabocantate.

Dat Van Rooyen niet stil staat blijkt ook uit grensverleggende composities zoals de Dance Opera Orfeo. Als een van de eerste klassiek geschoolde musici hoorde hij de grote mogelijkheden van de house en de dance. Tijdens een vakantie in Venetië werd het idee voor de Dance Opera geboren naar het thema van Orfeo. Samen met Geert Huinink, componist voor Tiesto, componeerde hij de muziek. De Dance Opera Orfeo werd de openingsact van het Amsterdam Dance Event in 2005

Tenslotte is van Rooyen schrijver. Hij publiceerde het boek  Brieven aan een Wonderkind en werkt aan ‘Beethoven was ook een ZZPér!’ Op een toegankelijke en originele manier vertelt hij in beide boeken hoe een kunstenaar steeds weer de juiste verbinding moet vinden tussen zijn onbegrensde fantasie van muzikale mogelijkheden en de wereld van het hier en nu; met zijn conjuncturele golven en technieken, met zijn wisselende stemmingen en organisaties.

Als zoon van een kruidenier is Laurens van Rooyen zich zeer bewust van het feit dat een kunstenaar zijn zaakjes op orde moet hebben. ‘Alleen fantasie en pianospel brengen je geen publiek en geen succes!’ aldus van Rooyen senior tegen zijn muzikale zoon. En die wijze les brengt Laurens al jaren in de praktijk, zoals eeuwen voor hem vele componisten al deden Op welke wijze?  Dat kunt U binnenkort lezen in ‘Beethoven was ook een ZZPér!’