Martin van Vliet (theorbe, barokgitaar, zang) is verslingerd aan de (oude) muziek, zowel vocaal als instrumentaal. Vocaal zijn vele stijlen aan bod gekomen, Gregoriaans, Palestrina, Bach, Mozart maar ook Stockhausen. Daarnaast hebben de historische tokkelinstrumenten zijn hart gestolen. In Speelhuys heeft hij de kans de pracht en praal van de “elitaire” barok te vermengen met de weerbarstige rauwheid, maar ook speelsheid van het dagelijks leven van de 18de eeuw.