Het klassieke gitaarrepertoire kent een voortdurende wisselwerking tussen ‘personalities’ op hun instrumenten en componisten. Dit wordt met werken van Bach, Sor, Paganini, Ponce, Tansman en Walton geïllustreerd.

Bach kiest zijn vioolpartita nr 3 uit om te bewerken voor Weiss, de meester-luitist in de barok die uitmuntte in de cantabile-stijl.

Sor schreef de Fantaisie Elégiaque opus 59 ter nagedachtenis aan zijn gitaarleerlinge en pianiste Charlotte de Beslay, die door Rossini bij de opera werd betrokken.

Paganini’s wisselwerking van zijn viool- met zijn gitaarspel met de zangers uit de operawereld vormen zijn meesterwerk voor viool Nel cuor pìu non mi sento.

Andrés Segovia omschreef de gitaar als ‘the song’. De Mexicaan Manuel Ponce, beroemd geworden met zijn lied Estrellita, was zijn favoriete componist. De Poolse componist  Alexandre Tansman werd ook door Segovia geïnspireerd en liet een groot aantal werken voor gitaar na.

Julian Bream wist William Walton, een van de meest vooraanstaande Engelse componisten, te inspireren tot de Five Bagatelles voor gitaar.

U luistert naar:

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

Partita III BWV 1006a

Prelude – Loure – Gavotte en rondeau – Minuet 1&2 –  Bourrée – Gigue

Fernando Sor (1778-1839)

Fantaisie élégiaque opus 59: Andante largo – Marche funèbre andante moderato

Niccolò Paganini (1782–1840)

‘Nel cuor píu non mi sento’

di Giovanni Paisiello

 Introductie Capriccio – Tema  (Andante) – variatie 1 (Brillante) –  nr. 2 tremolo –  nr. 3 Più lento

1. 4 Allegro -nr. 5 – nr. 6 Apassionato, più lento –  nr.7 (Vivace)

Manuel M. Ponce (1882-1948)

Estrellita

Mario Castelnuovo Tedesco (1895-1968)

Tonadilla “Andres Segovia”

Alexander Tansman (1897-1986)

Cavatina suite   Preludio –  Sarabande  – Scherzino  –  Barcarolla

William Walton (1902-1983)

Five Bagatelles    Allegro – Lento – Alla Cubana –  Sempre Espressivo– Con Slancio