‘Bach in the White City’ 

Tell Aviv wordt wel de ‘White City’ genoemd, met verwijzing naar haar fraaie witte huizen – een bijnaam die ook Zutphen wel past, met haar rij witte herenhuizen langs de IJssel.

Een spannend en enigszins experimenteel programma met werken van Johann Sebastian Bach en Yehezkel Braun. Het wordt door Alon Sariel gespeeld op een mandoline gecombineerd met Michael Tsalka op fortepiano door Conrad Graf uit 1826 (Coll. Beunk), respectievelijk een tafelpiano door Steinway uit 1869.

De combinatie van mandoline met fortepiano en tafelpiano

Zoals ook de klassieke gitaar past bij de fortepiano van het begin van de 19e eeuw *, zo ook de mandoline: het tinkelende van de mandoline past bij de klankkleur van de fortepiano uit die tijd en ook de volumes vormen een goede match. Voor het stuk van Braun, dat beide musici uit Israel na aan het hart ligt, zocht Michael Tsalka een nieuwe combinatie met een instrument, dat enerzijds een klavierbreedte en klankkleur heeft vergelijkbaar met een moderne concertvleugel, maar anderzijds toch een laag geluidsvolume om een evenwicht te kunnen behouden met de mandoline; hij kwam uit bij de Steinway tafelpiano uit 1869.

Yehezkel Braun

Michael Tsalka schrijft hierover: “Braun, a German-born composer who knew intimately the modern and vibrant “white city”of Tel Aviv during the 1930s, admired the Baroque and Classical music traditions and was particularly attracted to the music of J. S. Bach, emulating many of its forms in his compositions. Join this musical celebration of shared heritage and creative divergence. The program will include a transcription of the beloved Italian Concerto, BWV 971 for mandolin and fortepiano.”

Alon Sariel

Gespecialiseerd in mandoline en luit, is deze jonge, uit Israël afkomstige musicus inmiddels veel gevraagd op festivals en podia in Europa en Amerika, waaronder in Nederland onder meer het Festival Oude Muziek Utrecht. Alon is niet alleer geïnteresseerd in oude muziek, maar zoekt ook naar nieuwe wegen voor zijn instrumenten. Hij won al diverse prijzen en speelde samen met grootheden als Emma Kirby en Markus Stockhausen. Hij werkte eveneens al vaker samen met Michael Tsalka, onder meer in voorgaande edities van ons festival. Wij zijn bijzonder blij dat deze ‘rising star’ opnieuw in ons festival optreedt.

Michael Tsalka

Dr. Michael Tsalka promoveerde in 2008 aan de Temple University in Philadelphia, nadat hij reeds twee doctoraal (master) examens had behaald, o.a. bij Joyce Lindorff. Zijn repertoire is bijzonder breed: van barok tot eigen tijds, van ‘early keyboard’ t/m de moderne concertvleugel. Hij is internationaal vooral bekend door zijn wetenschappelijk onderzoek naar de authentieke muziekuitvoering, maar tevens experimenteert hij met zowel oude muziek, als met eigentijdse composities op historische klavierinstrumenten **. Dat maakt hem tot een wereldwijd veel gevraagd musicus, universitair docent en wetenschapper. Inmiddels heeft hij meer dan 20 CDs op zijn naam staan. Michael Tsalka is artistiek directeur sedert de derde editie van ons festival.

Graf fortepiano 1826 (Coll. Beunk) en Steinway tafelpiano 1869

De fortepiano’s gebouwd door Conrad Graf (1782-1851) in het tweede kwart van de 19e eeuw worden veelal gezien als de top van de pianoproductie met het Weens mechaniek in die periode. Graf bouwde relatief (ten opzichte van hetgeen in voorgaande jaren gebruikelijk is) zware fortepiano’s, die niet alleen stabiel waren 9en zijn), maar bovendien (en daar gaat het om) een lange, zich mooi ontwikkelende toon konden produceren. Dit was en vogue in de Romantiek en deze piano’s voldeden perfect aan de modieuze klankkleur, die men graag wilde horen. Het ging Graf dan ook voor de wind: er zijn door zijn bedrijf ruim 3000 fortepiano’s geproduceerd. Daarvan zijn er nog zo’n zestig, die de tand des tijds hebben doorstaan. Dit exemplaar is subliem in oude glorie gerestaureerd door Edwin Beunk.

Nog succesvoller dan Graf was de firma Steinway (vroeger: Steinweg). Ook zijn innovaties van de piano – en met name het laten kruisen van de snaren voldeed volledig aan de modieuze behoefte van zijn tijd om tot een nog meer sonoor en wollig-warm klankbeeld te komen. Ook de (enorme) Steinway-tafelpiano uit 1869 heeft dat typische Steinway geluid. U zult duidelijk het verschil met de Graf fortepiano kunnen beluisteren.

 

* = De combinatie van klassieke gitaar met fortepiano uit de 19e eeuw is te horen in ons concert op 17 augustus en in ons wandelconcert op 19 augustus wanneer Chie Hirai en Izhar Elias hiermee een concert geven.

 

** = Zoals in “New Frontiers” en Michael Tsalka’s nieuwe CD samen met Diana Weston: ‘Lady Huang’s Album’

Bekijk concertprogramma >