1-ste Prijswinnares MAf / Musica Antiqua Festival Brugge: Aurelia Visovan & Dominic Wagner: Arpeggione: A Double Bass & Fortepiano Affair: Works by J.S. Bach, Beethoven, Schubert & Popper
11 augustus 2019 | 20.00 uur
| Muziek Museum Zutphen, Zutphen
Breaking News: Aurelia Visovan 1-st Prize winner Fortepiano Concours MAf / Musica Antiqua Festival Brugge, 7 August 2019
Performers:
Aurelia Visovan (Romania) – fortepiano & Dominik Emanuel Wagner (Austria) – double bass
“Dominik Wagner and Aurelia Visovan invite you on a journey to discover the answer to this question, introducing and performing carefully selected masterpieces by great composers of four different eras. Get ready to be surprised!
Title:
Arpeggione: A Double Bass and Fortepiano Affair: Works by J.S. Bach, Beethoven, Schubert and Popper
Instrument:
Zumpe Square Piano & Haschka Jr. Fortepiano (Vienna, c.1836). Both instruments at A=415 Hz
Programma:
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Sonata for Viola da Gamba in D major, BWV 1028
- Adagio
- Allegro
- Andante
- Allegro
Ludwig van Beethoven (1770-1827)
Horn Sonata in F major, Op.17
- Allegro moderato
- Poco Adagio, quasi Andante
- Allegro moderato
Franz Schubert (1797-1828)
Arpeggione Sonata, D. 821
- Allegro moderato
- Adagio
- Allegretto
David Popper (1843-1913)
Concert Polonaise in D minor
Over de Arpeggione: een instrument en een accoord
De arpeggione, ook wel guitare d’amour, guitarre-violoncell of bowed guitar genoemd, is volgens de meeste bronnen in 1823 ontworpen door de Weense gitaarbouwer Johann Georg Staufer (1778-1853).
De term bowed guitar was eigenlijk geen slechte benaming, omdat het instrument enkele belangrijke vormkenmerken van de gitaar verenigt met de gestreken speelwijze van de vioolfamilie. De term guitare d’amour is natuurlijk de mooiste: zoals bij de viola d’amore of de oboe d’amore verwijst hij naar de zachte, soms klagende klank. Maar de term die de geschiedenis heeft behouden is arpeggione. Staufer noemde zijn creatie zo omdat één van de belangrijkste eigenschappen van dit instrument het spelen van gebroken akkoorden was. (Het Italiaanse woord arpeggio betekent gebroken accoord). Vanaf 1871 werd de naam arpeggione de meest gebruikte. Dit was een gevolg van de publicatie in dat jaar van de populaire Arpeggione Sonate uit 1824 van Franz Schubert. (bron: Wikipedia)
