Het Domenica Strijktrio:
Tony Rous – viool
Suzan Rous-Woelderink – altviool
Irene van den Heuvel – cello

Programma:

J.S. Bach (1686-1750)
Goldbergvariaties BWV 988
Aria en 3 Variaties

Roman Haas (1980)
Sekwence voor strijktrio

Bernard van den Boogaard (1952)
Trio 2016
– Furioso
– Joy
– Lamento

pauze

Ludwig van Beethoven (1770-1827)
Strijktrio in G groot, Op. 9 no.1 (1797/98)

Toelichting:

Roman Haas (geb. 1980). Studium violoncell aan het conservatorium in Plzen (Pilsen), studium compositie in Praag.
Roman is lid van the West-Bohemian Center for Music en “Present Time” composers Association.
Zijn creatieve energie gaat vooral uit naar kamermuziek en hij schrijft graag voor muzici die hij kent en die zijn muziek willen uitvoeren. Daar onder zijn veel bekende Tsjechische ensembles te vinden.
Zijn muziek is goed doordacht, constructief, dansant en melodisch, soms polyfonisch soms eenvoudig, altijd logisch en interessant.

‘Trio 2016’ van Bernhard van den Boogaard
De 3-delige compositie is als volgt opgezet:
Het eerste deel: Furioso, met vuur, wordt het unisono thema ingezet gevolgd door een ritmische dialoog tussen de instrumenten. Het lijkt een klassieke sonatevorm als het 2e thema hoog door de viool espressivo wordt ingezet op een variabel ostinato van cello en altviool. Dit ostinato is gebaseerd op gemodificeerde restanten van het eerste thema. Geleidelijk aan worden de thema’s doorgewerkt tot er een plotselinge verstilling optreedt in hoge ijle klanken. De motoriek lijkt verstomd te zijn. Als reprise van het eerste thema heb ik gekozen voor de spiegel van het thema: Alle intervallen zijn omgekeerd hoorbaar totdat de ‘spiegel’ zich weer terugdraait tot het originele thema.
De reprise van het 2e thema is ingekort en een coda, waarin het toppunt van vurigheid wordt gezocht sluit dit deel af.

Het tweede deel ‘Joy’ is zoals de titel suggereert een speels stuk. Het intro gaat uit van een kwintenbeweging gebaseerd op de losse snaren. Hierdoor lijkt het stuk als het ware te ontstaan uit het stemmen der instrumenten. Dan ontstaat er een soort Ierse Jig.
De originele 6/8 maat van de Jig –of Gigue- is echter regelmatig verlengd tot 7/8 maat waardoor een motorisch ‘hinkend’ effect ontstaat. Vervlechting van de thema’s intensiveert de speelse spiritualiteit totdat er vrij plotseling een overgang naar een serieuzere toon ontstaat. Het is een melodische zowel als harmonische voorbode van het derde deel.
De vastgelopen ritmiek stolt :een dramatische aankondiging in het slotakkoord.

Het derde deel ‘Lamento’ is zoals de titel zegt een klaagzang. De cello geeft de trage pas, waarop melodie en harmonie zijn gebouwd. Ook hierbij is evenals in deel 1 gezocht naar een klassiek evenwicht bij de terugkeer van het toch veranderde thema. De grote drieklank in wijde ligging sluit het stuk af, niet op de grondtoon, maar in sextligging. Dit versterkt het effect van de openheid, de eeuwigheid die de luisteraar zelf na dit stuk mag beleven.

Muziek in een tijd van grote veranderingen in Europa.
Beethoven heeft Napoleon meegemaakt – een tijd van grote veranderingen in Europa.
Wereldverbeteraar Beethoven had zijn hoop gevestigd op de Fransen, maar kwam daar teleurgesteld van  terug.
Beethovens strijktrio  behoort tot de hoogtepunten van het werk van deze grote componist.